- tobołki
- tobołk|i
мн. Р. \tobołkiów бот. ярутка ž* * *мн, Р tobołków бот.яру́тка ż
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
tobołki
Смотреть что такое "tobołki" в других словарях:
tobołek — m III, D. tobołekłka, N. tobołekłkiem 1. lm M. tobołekłki «mały tobół» Wędrował z tobołkiem na plecach. 2. bot. tobołki «Thlaspi, roślina zielna z rodziny krzyżowych, występująca w wielu gatunkach w umiarkowanej strefie półkuli płn.; w Polsce… … Słownik języka polskiego
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny
penaty — blp, D. penatytów książk. «bóstwa rzymskie opiekujące się rodziną i ogniskiem domowym» ◊ żart. Lary i penaty «sprzęty domowe, mienie, dobytek; rzeczy osobiste, tobołki, manatki» … Słownik języka polskiego
porozwijać — dk I, porozwijaćam, porozwijaćasz, porozwijaćają, porozwijaćaj, porozwijaćał, porozwijaćany «wiele czegoś (kolejno) rozwinąć, zwłaszcza: odwinąć wiele czegoś skręconego, zwiniętego, zapakowanego» Porozwijać tobołki, zawiniątka. Porozwijać… … Słownik języka polskiego
powiązać — dk IX, powiązaćwiążę, powiązaćwiążesz, powiązaćwiąż, powiązaćał, powiązaćany 1. «połączyć końce czegoś węzłem; związać» Powiązać sznury, postronki. Powiązać zerwane nitki osnowy. 2. «skrępować więzami kogoś, coś; umocnić, poformować coś wiążąc,… … Słownik języka polskiego
pozwiązywać — dk VIIIa, pozwiązywaćzuję, pozwiązywaćzujesz, pozwiązywaćzuj, pozwiązywaćywał, pozwiązywaćywany «związując połączyć, opasać czymś kolejno wiele czegoś lub coś w wielu miejscach; związać, skrępować wielu, jednego po drugim» Pozwiązywać końce wełny … Słownik języka polskiego
